Dimitrios Kountouras
Κυριακή 23 Αυγούστου 2020
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015
Υπάρχει λάθος
Θα ήθελα να τονίσω το εξής λάθος, κατά τη γνώμη μου:
Η ισλαμική τρομοκρατία δεν είναι το αναδρομικό σημείο της επαναδιάκρισης του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού από το Μεσαίωνα.
Ο ισλαμικός φασισμός είναι μια σοφή υπενθύμιση προς την ώριμη όσο ποτέ ήπειρό μας, του κακού παρελθόντος της: Της αποικιοκρατίας, των δύο Παγκοσμίων Πολέμων που έζησε στο έδαφος και τη σάρκα της και του μεγάλου διχασμού της στον Ψυχρό Πόλεμο, όπου εμίσησε τον εαυτό της.
Είναι πολύ μικρός αυτός ο φασισμός και ξένος, αλλά και τόσο οικείος!
Η Ευρωπαϊκή ενότητα δεν κινδυνεύει και δε γίνεται να γυρίσει στα κλειστά σύνορα, στο φόβο του άλλου, στο δέος ενός ευρωπαϊκού, υπερατλαντικού ή του μετενσαρκωμένου δαίμονα της ισλαμικής αποκάλυψης.
Ο Μεσαίωνας δε χωράει πια στον παρόντα χρόνο της Ευρώπης των Λαών, γιατί τώρα ξέρουμε!
Τα ζόμπι της Ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ιστορίας, αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουν στο σκοτεινό χάος της ανυπαρξίας τους.
Αρκεί να σπρώξουμε λίγο όλοι μαζί!
Η ισλαμική τρομοκρατία δεν είναι το αναδρομικό σημείο της επαναδιάκρισης του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού από το Μεσαίωνα.
Ο ισλαμικός φασισμός είναι μια σοφή υπενθύμιση προς την ώριμη όσο ποτέ ήπειρό μας, του κακού παρελθόντος της: Της αποικιοκρατίας, των δύο Παγκοσμίων Πολέμων που έζησε στο έδαφος και τη σάρκα της και του μεγάλου διχασμού της στον Ψυχρό Πόλεμο, όπου εμίσησε τον εαυτό της.
Είναι πολύ μικρός αυτός ο φασισμός και ξένος, αλλά και τόσο οικείος!
Η Ευρωπαϊκή ενότητα δεν κινδυνεύει και δε γίνεται να γυρίσει στα κλειστά σύνορα, στο φόβο του άλλου, στο δέος ενός ευρωπαϊκού, υπερατλαντικού ή του μετενσαρκωμένου δαίμονα της ισλαμικής αποκάλυψης.
Ο Μεσαίωνας δε χωράει πια στον παρόντα χρόνο της Ευρώπης των Λαών, γιατί τώρα ξέρουμε!
Τα ζόμπι της Ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ιστορίας, αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουν στο σκοτεινό χάος της ανυπαρξίας τους.
Αρκεί να σπρώξουμε λίγο όλοι μαζί!
Το δίκαιο των αντιποίνων των πολιτισμών
Δεν ξέρω αν θα τα πω καλά, αλλά πρέπει να εξηγηθεί η παραδοξότητα που έντονα διαφαίνεται τελευταία, της παροχής κατανόησης, της δικαίωσης και της εξίσωσης της βαρβαρότητας με την κρατική ή την επαναστατική βία.
Ίσως ανακουφίζει το υποσυνείδητο συλλογικό αίσθημα ενοχής. Εκφράζει δήθεν αυθεντικά την ενόχληση εκείνου που αισθάνεται δίκαιος, κατά τη στιγμή που ανήκει σε ένα πολιτισμικό σύνολο το οποίο αντίθετα με την προσωπική του θέση, εγκληματεί ιστορικά και διαχρονικά. Διαχωρίζει τη θέση του από το καταδικαστέο κράτος στο οποίο ανήκει και τον φιλοξενεί, παρέχοντάς του όλα τα ωφελήματα που η ιδιότητά του ως πολίτη του εξασφαλίζει, ως προϊόντα όμως μιας ηθικής απαξίας που απεχθάνεται. Όχι αυτός, οι άλλοι, αυτό...
Αυτή, όμως, η εκλογίκευση και η προβολή, είναι αναπόφευκτα μια ηθικολογική θεώρηση, η οποία δεν αρκεί με την απλοϊκή υπερβολή που εκφράζει να διαχωρίσει με ορθό τρόπο την όποια ηθική διαφορά που υπαινίσσεται. Για παράδειγμα, δεν διακρίνει επιτυχώς μεταξύ μιας τυπικής και οργανωμένης πολεμικής αντίδρασης από τη μια και από την άλλη των τυφλών αντιποίνων που προέρχονται είτε από στρατιωτικές-συμμετρικές απειλές, είτε από ασύμμετρες (πολλά τα οικεία παραδείγματα στη χώρα μας και αλλού).
Με απλά λόγια, άλλο τακτική άλλο αντίποινα. Άλλο πόλεμος, ακόμη και Ιερός και άλλο βαρβαρότητα.
Ο εκτελεστής, ο αποκεφαλιστής, ο βιαστής, ο σταυρωτής, ο βασανιστής, ο βάνδαλος έχουν πάντα ένα καλό άλλοθι, για το οποίο είναι έτοιμοι από αρχής και από αρχών. Η βία τους προσφέρει την αφορμή και τη δυνατότητα να εκφράσουν τη βαρβαρότητά τους με αντιβία. Το ότι όλα μπορούν να συνδεθούν και να εξηγηθούν κάπως, δε σημαίνει ότι δικαιολογούνται.
Η βαρβαρότητα είναι ανάγκη που προπορεύεται της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο ή του όποιου ιμπεριαλισμού, άσχετα με το περιεχόμενό τους.
Η βαρβαρότητα προϋπάρχει δίχως λόγο. Είναι πρώιμη εξελικτική βαθμίδα του όντος, με σαφή χρησιμότητα και πλεονέκτημα επιβίωσης, καθώς είναι επιχειρησιακό προσάρτημα του βασικού μηχανισμού επιβολής δια της φυσικής βίας. Το ζώο προπορεύεται χρονικά του πολιτισμού και όλων των καλών ή κακών που αυτός παράγει και τον ακολουθεί σιωπηλά, όταν αυτό είναι αναγκαίο, χωρίς να απαρνείται τη ζωική φύση του. Όλα τα ενδιάμεσα είναι διαβαθμίσεις, χωρίς ουσιώδη αρχή και τέλος.
Προς τι λοιπόν, η ανάγκη να αθωώνουμε τη βέβαιη φύση της βαρβαρότητας;
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015
Πάσα ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις...
Όσο πιο πολύπλοκος γίνεται ο κόσμος, τόσο πιο πολύ πρέπει να επιμένει κανείς στα απλά.
Απλά είναι αυτά που είναι απαραίτητα για να ζήσεις την αμέσως επόμενη στιγμή. Έτσι αντιστέκεσαι στο χάος.
Το χάος πάλι, είναι το καταφύγιο των απελπισμένων, των ανεύθυνων και των τρελών. Και ως γνωστό, η τρέλα και το μεγαλείο είναι διπλανές πόρτες. Μεθάς, παίρνεις φόρα και μπαίνεις σε μια πόρτα και ούτε ξέρεις πού θα μπεις και πού σε βγάζει.
Πάντα λοιπόν, θεωρούσα ύποπτους αυτούς που ήθελαν να πας μαζί τους σ' αυτό το άγνωστο, στο χάος, γιατί πάντα εσύ μαθαίνεις πολύ αργά αυτό που εκείνοι ήξεραν από την αρχή. Πάντα!
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015
Ο επικίνδυνος κανόνας της ευκολίας
Τέσσερα πράγματα είναι δεδομένα και εύκολα στην πολιτική:
Να πας δεξιά, να πας αριστερά, να απομείνεις στο κέντρο ή να μην πας πουθενά.
Συνήθως όμως τα προβλήματα βρίσκονται σε άλλη διάσταση, στην κοινή λογική, που πρέπει να εφευρίσκει τα ιδεολογήματα ως εργαλεία δουλειάς και όχι να καταπιέζεται στα όρια των πολιτικών προκαταλήψεων.
Ποιος κάθεται να σκεφτεί, όμως!
Και ποιος είναι διατεθειμένος να χάσει (γενικώς) το όφελος, την ησυχία του και τον έλεγχο, ενδεχομένως;
Άσε που το χειρότερο είναι να ανακαλύψεις ότι:
"μάλλον δεν τα λες καλά σύντροφε!"
Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015
Όταν ο Θεός είναι Μεγάλος...
Όταν ο Θεός είναι μεγάλος, ο άνθρωπος είναι μικρός και ασήμαντος. Και η ζωή του το ίδιο.
Όταν ο Θεός είναι μικρός και ασήμαντος ο άνθρωπος γίνεται Τέρας της φύσεως και Θεός στη θέση του Θεού.
Όταν ο άνθρωπος νιώθει μικρός, ο Θεός μεγαλώνει ως εκεί που μπορεί να βλέπει ο άνθρωπος, ως τον ουρανό. Τότε και ο άνθρωπος παραμένει άνθρωπος και ο Θεός Υός του ανθρώπου.
Τι σχέση έχουν αυτά με τη χαριστική βολή σε έναν τραυματία που κείτεται και φωνάζει θλιβερά;
Ο κόσμος όλος οφείλει να μην ξεχάσει.
Είτε η πολιτική, είτε η θρησκευτική τρομοκρατία, όπως κι αν υλοποιούνται, ως δράσεις ή ως πόλεμοι, παραμένουν έργα του κατώτερου, σκοτεινού μας εαυτού.
Δεν υπάρχει δικαιολογία!
Όταν ο Θεός είναι μικρός και ασήμαντος ο άνθρωπος γίνεται Τέρας της φύσεως και Θεός στη θέση του Θεού.
Όταν ο άνθρωπος νιώθει μικρός, ο Θεός μεγαλώνει ως εκεί που μπορεί να βλέπει ο άνθρωπος, ως τον ουρανό. Τότε και ο άνθρωπος παραμένει άνθρωπος και ο Θεός Υός του ανθρώπου.
Τι σχέση έχουν αυτά με τη χαριστική βολή σε έναν τραυματία που κείτεται και φωνάζει θλιβερά;
Ο κόσμος όλος οφείλει να μην ξεχάσει.
Είτε η πολιτική, είτε η θρησκευτική τρομοκρατία, όπως κι αν υλοποιούνται, ως δράσεις ή ως πόλεμοι, παραμένουν έργα του κατώτερου, σκοτεινού μας εαυτού.
Δεν υπάρχει δικαιολογία!
Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014
Oι θέσεις μου για τον ΙΣΑ και την Υγεία στη χώρα μας
Είναι βέβαιο ότι οι ανάγκες στο χώρο της Υγείας στην Ελλάδα είναι πολλές και η πραγματικότητα σύνθετη και φυσικά αλληλένδετη με το οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο.
Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών και ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος αποτελούν θεσμικά όργανα με εμβέλεια περισσότερο κοινωνική από ότι συνδικαλιστική και μπορούν να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στα δρώμενα της Υγείας.
Όποια κι αν είναι τα προβλήματα, προσωπικά εμπιστεύομαι από βάθους καρδιάς τη Δημοκρατία και πιστεύω με πάθος στην αξία της συμμετοχής όλων μας στις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα του πολίτη που απορρέουν από αυτή τη συμμετοχή. Αυτός είναι και ο λόγος που συμμετείχα στις εκλογές του ΙΣΑ και του ΠΙΣ εκτιθέμενος προσωπικά σε έναν αγώνα που θεώρησα κάλεσμα και υποχρέωση, με την προσδοκία ότι είχα και έχω να συνεισφέρω άποψη και δυνάμεις.
Η ζωή μας και το λειτούργημά μας δεν θ´ αλλάξουν μόνα τους. Είναι υπέροχο να θέλουμε και να μπορούμε να κάνουμε εμείς αυτές τις αλλαγές.
Οι θέσεις και προτάσεις μου, λοιπόν, για το μέλλον της Υγείας και τη λειτουργία των φορέων των Ιατρών, είναι οι ακόλουθες:
1. Σύστημα διαδικτυακής, διαρκούς, ανοικτής και ελεύθερης ψηφοφορίας των μελών του ΙΣΑ, για όλες τις αποφάσεις του Συλλόγου.
2. Ένορκο διευρυμένο πολυμελές πειθαρχικό σώμα με δικαστική συμμετοχή , αντί του αιρετού πειθαρχικού συμβουλίου στον ΙΣΑ.
3. Κατάργηση κάθε χρήσης χαρτιού στον ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ (παραπεμπτικά, συνταγές, χρεωστικά επισκέψεων, υποβολές), υπό τον χαρακτηρισμό ως σοβαρού οικολογικού εγκλήματος και κατάργηση των διαδικασιών υποβολής επισκέψεων με τη χρήση έξυπνης κάρτας-ταυτότητας ασθενούς και άμεση Τραπεζική απόδοση των αμοιβών.
4. Αναθεώρηση αμοιβών ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ.
5. Επαναξιολόγηση των όρων εξειδίκευσης (κλινικές, προγράμματα, διδάσκοντες).
6. Εξετάσεις ειδικότητας στα πρότυπα των Boards και μεταβατική φάση με άμεση διενέργεια από φορείς του εξωτερικού των εξετάσεων, με προαιρετική συμμετοχή.
7. Συνταγματική αναθεώρηση και νομοθετική μεταρρύθμιση για τη λειτουργία μη κρατικών Ιατρικών Σχολών.
8. Ενιαίος ψηφιακός ιατρικός φάκελος
9. Πλαφόν εργαστηριακών ανά ασθενή και εφαρμογή διαγνωστικών πρωτοκόλλων.
10. Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη με κουπόνι υπηρεσιών υγείας σε όλους, ανεξαιρέτως τους πολίτες και ελεύθερη επιλογή παρόχου.
11. Εφαρμογή των Ευρωπαϊκών οδηγιών για την ελάχιστη επιτρεπτή στελέχωση του προσωπικού της Ιατρικής και Νοσηλευτικής Υπηρεσίας στο ΕΣΥ.
12. Υποχρεωτική περιγραφή προσόντων των Διοικητικών στελεχών των Νοσοκομείων, με προπαρασκευαστικό διάστημα εκπαίδευσης στη Σχολή Δημόσιας Υγείας, πρόσληψη μετά από ανοικτό διαγωνισμό και ανανεωνόμενη θητεία με στόχους.
13. Νέος προσανατολισμός στη διαχείριση του επείγοντος και την οργάνωση των Υγειονομικών Περιφερειών και των Νοσοκομείων.
14. Ποιοτικός και οικονομικός έλεγχος υπηρεσιών Υγείας. Εφαρμογή διαδικασιών, παρουσία ορκωτών λογιστών στον έλεγχο των ισολογισμών των Νοσοκομείων και κεντρικό σύστημα διαχείρισης και παρακολούθησης των προμηθειών.
15. Κατοχύρωση του δικαιώματος των Ιατρών να εισπράττουν την αμοιβή τους με προσωπική επιταγή, άμεσα και χωρίς τη μεσολάβηση των Ιδιωτικών φορέων Υγείας όπου εργάζονται.
16. Άνοιγμα των Νοσοκομείων του ΕΣΥ στους διαπιστευμένους ιδιώτες, με ειδικό καθεστώς εξωτερικού συνεργάτη και συμμετοχή τους στο πρόγραμμα εφημεριών.
17. Ριζική αναθεώρηση των αμοιβών των Ιατρών του ΕΣΥ στα επίπεδα του Ευρωπαϊκού μέσου όρου.
18. Αναθεώρηση των κριτηρίων και των διαδικασιών κρίσεων
19. Αμοιβές ελαχίστου εγγυημένου εισοδήματος των Ιατρών του ΕΣΥ και τυποποιημένη κοστολόγηση πράξεων, με αθροιστική δυνατότητα υπέρβασης του ελαχίστου εγγυημένου.
20. Οριστική διαγραφή και αφαίρεση άδειας σε Ιατρό για αποδεδειγμένη και (ταχέως) δεδικασμένη περίπτωση χρηματισμού.
21. Συστηματική εποπτεία των εναλλακτικών κοινωνικών δράσεων στο χώρο της Ιατροφαρμακευτικής φροντίδας
22. Οργάνωση ξεχωριστού Δικτύου Εθνικών Υπηρεσιών Υγείας Νησιωτικού Χώρου με βάση την ανάπτυξη Συστήματος Διακομιδών Υψηλών Δυνατοτήτων και Ετοιμότητας και λιγότερο Νοσοκομειακών Μονάδων μεσαίου και μεγάλου μεγέθους.
23. Σύσταση Ιατρονομικού Συμβουλίου και εκπαιδευτικού προγράμματος Ιατρικής ευθύνης.
24. Ανασύσταση του ΕΟΦ και των όρων λειτουργίας του.
25. Διεκδίκηση της ελεύθερης επιλογής συνταξιοδοτικού ασφαλιστικού φορέα των γιατρών.
Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών και ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος αποτελούν θεσμικά όργανα με εμβέλεια περισσότερο κοινωνική από ότι συνδικαλιστική και μπορούν να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στα δρώμενα της Υγείας.
Όποια κι αν είναι τα προβλήματα, προσωπικά εμπιστεύομαι από βάθους καρδιάς τη Δημοκρατία και πιστεύω με πάθος στην αξία της συμμετοχής όλων μας στις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα του πολίτη που απορρέουν από αυτή τη συμμετοχή. Αυτός είναι και ο λόγος που συμμετείχα στις εκλογές του ΙΣΑ και του ΠΙΣ εκτιθέμενος προσωπικά σε έναν αγώνα που θεώρησα κάλεσμα και υποχρέωση, με την προσδοκία ότι είχα και έχω να συνεισφέρω άποψη και δυνάμεις.
Η ζωή μας και το λειτούργημά μας δεν θ´ αλλάξουν μόνα τους. Είναι υπέροχο να θέλουμε και να μπορούμε να κάνουμε εμείς αυτές τις αλλαγές.
Οι θέσεις και προτάσεις μου, λοιπόν, για το μέλλον της Υγείας και τη λειτουργία των φορέων των Ιατρών, είναι οι ακόλουθες:
1. Σύστημα διαδικτυακής, διαρκούς, ανοικτής και ελεύθερης ψηφοφορίας των μελών του ΙΣΑ, για όλες τις αποφάσεις του Συλλόγου.
2. Ένορκο διευρυμένο πολυμελές πειθαρχικό σώμα με δικαστική συμμετοχή , αντί του αιρετού πειθαρχικού συμβουλίου στον ΙΣΑ.
3. Κατάργηση κάθε χρήσης χαρτιού στον ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ (παραπεμπτικά, συνταγές, χρεωστικά επισκέψεων, υποβολές), υπό τον χαρακτηρισμό ως σοβαρού οικολογικού εγκλήματος και κατάργηση των διαδικασιών υποβολής επισκέψεων με τη χρήση έξυπνης κάρτας-ταυτότητας ασθενούς και άμεση Τραπεζική απόδοση των αμοιβών.
4. Αναθεώρηση αμοιβών ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ.
5. Επαναξιολόγηση των όρων εξειδίκευσης (κλινικές, προγράμματα, διδάσκοντες).
6. Εξετάσεις ειδικότητας στα πρότυπα των Boards και μεταβατική φάση με άμεση διενέργεια από φορείς του εξωτερικού των εξετάσεων, με προαιρετική συμμετοχή.
7. Συνταγματική αναθεώρηση και νομοθετική μεταρρύθμιση για τη λειτουργία μη κρατικών Ιατρικών Σχολών.
8. Ενιαίος ψηφιακός ιατρικός φάκελος
9. Πλαφόν εργαστηριακών ανά ασθενή και εφαρμογή διαγνωστικών πρωτοκόλλων.
10. Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη με κουπόνι υπηρεσιών υγείας σε όλους, ανεξαιρέτως τους πολίτες και ελεύθερη επιλογή παρόχου.
11. Εφαρμογή των Ευρωπαϊκών οδηγιών για την ελάχιστη επιτρεπτή στελέχωση του προσωπικού της Ιατρικής και Νοσηλευτικής Υπηρεσίας στο ΕΣΥ.
12. Υποχρεωτική περιγραφή προσόντων των Διοικητικών στελεχών των Νοσοκομείων, με προπαρασκευαστικό διάστημα εκπαίδευσης στη Σχολή Δημόσιας Υγείας, πρόσληψη μετά από ανοικτό διαγωνισμό και ανανεωνόμενη θητεία με στόχους.
13. Νέος προσανατολισμός στη διαχείριση του επείγοντος και την οργάνωση των Υγειονομικών Περιφερειών και των Νοσοκομείων.
14. Ποιοτικός και οικονομικός έλεγχος υπηρεσιών Υγείας. Εφαρμογή διαδικασιών, παρουσία ορκωτών λογιστών στον έλεγχο των ισολογισμών των Νοσοκομείων και κεντρικό σύστημα διαχείρισης και παρακολούθησης των προμηθειών.
15. Κατοχύρωση του δικαιώματος των Ιατρών να εισπράττουν την αμοιβή τους με προσωπική επιταγή, άμεσα και χωρίς τη μεσολάβηση των Ιδιωτικών φορέων Υγείας όπου εργάζονται.
16. Άνοιγμα των Νοσοκομείων του ΕΣΥ στους διαπιστευμένους ιδιώτες, με ειδικό καθεστώς εξωτερικού συνεργάτη και συμμετοχή τους στο πρόγραμμα εφημεριών.
17. Ριζική αναθεώρηση των αμοιβών των Ιατρών του ΕΣΥ στα επίπεδα του Ευρωπαϊκού μέσου όρου.
18. Αναθεώρηση των κριτηρίων και των διαδικασιών κρίσεων
19. Αμοιβές ελαχίστου εγγυημένου εισοδήματος των Ιατρών του ΕΣΥ και τυποποιημένη κοστολόγηση πράξεων, με αθροιστική δυνατότητα υπέρβασης του ελαχίστου εγγυημένου.
20. Οριστική διαγραφή και αφαίρεση άδειας σε Ιατρό για αποδεδειγμένη και (ταχέως) δεδικασμένη περίπτωση χρηματισμού.
21. Συστηματική εποπτεία των εναλλακτικών κοινωνικών δράσεων στο χώρο της Ιατροφαρμακευτικής φροντίδας
22. Οργάνωση ξεχωριστού Δικτύου Εθνικών Υπηρεσιών Υγείας Νησιωτικού Χώρου με βάση την ανάπτυξη Συστήματος Διακομιδών Υψηλών Δυνατοτήτων και Ετοιμότητας και λιγότερο Νοσοκομειακών Μονάδων μεσαίου και μεγάλου μεγέθους.
23. Σύσταση Ιατρονομικού Συμβουλίου και εκπαιδευτικού προγράμματος Ιατρικής ευθύνης.
24. Ανασύσταση του ΕΟΦ και των όρων λειτουργίας του.
25. Διεκδίκηση της ελεύθερης επιλογής συνταξιοδοτικού ασφαλιστικού φορέα των γιατρών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)